Na wat omzwervingen in andere beroepen en opleidingen heb ik in 1996 besloten om van mijn hobby mijn beroep proberen te maken, en ben bij de Fotoacademie Amsterdam (voorheen: Fotogram) de avondopleiding 'journalistieke, reportage- en portretfotografie' gaan volgen. Hoofddocent was 'lichttovenaar' (kijk maar eens naar zijn portretten in de Volkskrant) Joost van den Broek. Daarna ben ik via mijn eerste opdrachten de wereld van de personeelsbladen (o.a. Casema/Ziggo, CocaCola, gemeente Amsterdam, Hoogheemraadschap van Delfland), jaarverslagen (o.a. Raad voor de Kinderbescherming) en rapporten (o.a. ministerie van Verkeer en Waterstaat) binnengerold. Maar er is nog meer: ik heb mijn grote passie, paarden, gecombineerd met mijn werk en maak nu portretten van die prachtige beesten. En dan bedoel ik portretten in de breedste zin van het woord: ik laat het hele paard zien, van ooghaartje via glanzende vacht en sprekend hoofd tot blij-in-de-wei dansend paardenlijf. Verder heb ik ontdekt dat ook een huis geportretteerd kan worden: ik vind het een feest dat wat voor de bewoner de dagelijkse leefomgeving is, in bijzondere beelden vast te leggen en daar een mooi fotoboek van te maken. Dan nog heel iets anders, zonder een enkele link met fotografie. Af en toe moet een mens zijn horizon wat verbreden. Daarom heb ik in 2010 een nieuwe vakbekwaamheid aan mijn 'assortiment' toegevoegd: sportmassage. Zie daarvoor www.claudiadohm.nl Inmiddels is daarvandaan alweer een volgende stap gezet: na 4,5 jaar ploeteren en genieten als HBO-student van middelbare leeftijd, ben ik sinds februari 2017 gediplomeerd fysiotherapeut. Hoeveel tijd voor fotografie er daarnaast nog overblijft, zal de tijd moeten leren...